خودکشی یک مفهوم حساس و مهم در روانشناسی و علوم اجتماعی است که به عملی اشاره دارد که یک فرد به زندگی خود پایان می‌دهد. این عمل در اکثر موارد به عنوان یک وضعیت نهایی و ناامیدی تلقی می‌شود و نه تنها بر فرد تاثیر دارد، بلکه بر خانواده و جامعه نیز تأثیر گذار است. اصولاً خودکشی نمایانگر یک اختلال روانی عمیق و احتمالاً اختلال‌های روانی شدیدی مثل افسردگی است که نیاز به توجه و حمایت حرفه‌ای دارد. تفهیم علل و پیامدهای خودکشی و پیشگیری از آن از جمله مسائلی است که محققان و حرفه‌ای‌های بهداشت روانی و اجتماعی به آن پرداخته و توسعه برنامه‌های مشخصی برای کاهش این پدیده ناخواسته در جامعه انجام داده‌اند.
راه های مقابله با خودکشی
مشاوره با روانشناس
تمرینات تنفسی
خدمت رسانی به دیگران
موسیقی و هنر درمانی
مهارت‌های مدیریت احساسات
تغذیه بهینه
تغییر شیوه‌های فکری
ممنونیت‌نامه نوشتن
مراجعه به گروه‌های پشتیبانی
تماشای کمدی
ورزش و فعالیت بدنی
تمرینات ریلکسیشن
پیگیری درمان
کمک به جوامع آسیب‌پذیر
تغییر محیط زندگی
تعامل با حیوانات خانگی
دوری از شرایط مضطرب کننده
انطباق با تغییرات
قدردانی و شکرگزاری
خدمت به فقرا
اجتناب از تحریکات مضر
تماشای کمدی
شرکت در گروه‌های مذهبی
شرکت در دوره‌های آموزشی
توسعه شبکه اجتماعی
استفاده از گروه درمانی
استفاده از داروها
تغییر محیط‌های مضر
خودآگاهی
تماشای فیلم به صورت دسته جمعی
آموزش راه های انطباق با تغییرات
معناپردازی و یافتن هدف زندگی
مکالمه با دوست اعتمادی
پیگیری برنامه درمانی
خودکشی به علت مواد مخدر و الکل زیاد است بنابراین دوری از این موارد.
عکس‌العمل به علائم اختلال روانی و پیگیری آنها
تغییر شیوه‌های فکری نادرست
