اختلال دوقطبی (که قبلاً بیماری شیدایی- افسردگی یا افسردگی مانیک نامیده می شد) یک بیماری روانی است که باعث تغییرات غیرعادی در خلق و خو، انرژی، سطح فعالیت و تمرکز فرد می شود. این جابجایی ها می تواند انجام وظایف روزمره را دشوار کند.

سه نوع اختلال دوقطبی وجود دارد. هر سه نوع شامل تغییرات واضحی در سطح خلق و خو، انرژی و فعالیت هستند. این حالت‌ها از دوره‌های رفتار بسیار «بالا»، هیجان‌انگیز، تحریک‌پذیر یا پرانرژی (معروف به دوره‌های شیدایی) تا دوره‌های بسیار «پایین»، غمگین، بی‌تفاوت یا ناامید (معروف به دوره‌های افسردگی) متغیر است. دوره های شیدایی کمتر شدید به عنوان دوره های هیپومانیک شناخته می شود. در این بخش از وبسایت خانم روانشناس و در راستای شناخت بیشتر و درست اختلالات روانی با من همراه باشید تا همه چیز را درباره اختلال دوقطبی بدانیم.

اختلال دو قطبی یا بایپولار چیست؟

در اختلال دو قطبی یا بایپولار Bipolar disorder فرد مدتی مود بالا و مدتی مود پایین دارد. همانطور که بالاتر گفتم 3 نوع اختلال دو قطبی وجود دارد که باهم آنها را یاد می گیریم.

انواع اختلال دو قطبی

اختلالات دو قطبی عبارتند از:

اختلال دوقطبی I یا نوع یک:

با دوره های شیدایی که حداقل 7 روز طول می کشد همراه است (تقریباً هر روز در بیشتر ساعات روز) یا با علائم شیدایی که آنقدر شدید هستند که فرد به مراقبت های پزشکی فوری نیاز دارد، تعریف می شود. معمولاً دوره های افسردگی نیز رخ می دهد که معمولاً حداقل 2 هفته طول می کشد. اپیزودهای افسردگی با ویژگی های مختلط (داشتن علائم افسردگی و علائم شیدایی همزمان) نیز ممکن است. تجربه چهار یا بیشتر اپیزود شیدایی یا افسردگی در طی یک سال، “دوچرخه سواری سریع” نامیده می شود.

اختلال دوقطبی II یا نوع دو

با الگویی از دوره های افسردگی و دوره های هیپومانیک تعریف می شود. دوره های هیپومانیک نسبت به دوره های شیدایی در اختلال دوقطبی I شدت کمتری دارد.

اختلالا دو قطبی سیکلوتیمیک

اختلال سیکلوتیمیک Cyclothymic disorder (که سیکلوتیمیا نیز نامیده می شود) با علائم مکرر هیپومانیک Hypomanic و افسردگی که به اندازه کافی شدید نیستند یا به اندازه کافی طولانی نیستند که به عنوان دوره های هیپومانیک یا افسردگی واجد شرایط شوند، تعریف می شود.

گاهی اوقات ممکن است فرد علائمی از اختلال دوقطبی را تجربه کند که با سه دسته ذکر شده در بالا مطابقت نداشته باشد، و این به عنوان “سایر اختلالات دوقطبی مشخص و نامشخص و مرتبط” نامیده می شود.

اختلال دوقطبی اغلب در اواخر نوجوانی (نوجوانی) یا اوایل بزرگسالی تشخیص داده می شود. گاهی اوقات، علائم دوقطبی ممکن است در کودکان ظاهر شود. اگرچه علائم ممکن است در طول زمان متفاوت باشد، اختلال دوقطبی معمولاً نیاز به درمان مادام العمر دارد. پیروی از یک برنامه درمانی تجویز شده می تواند به افراد در مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

علائم اختلال دو قطبی
علائم اختلال دو قطبی

علائم اختلال روانی دو قطبی

افراد مبتلا به اختلال دوقطبی دوره‌هایی از احساسات شدید غیرمعمول و تغییر در الگوهای خواب و سطوح فعالیت را تجربه می‌کنند و رفتارهایی را انجام می‌دهند که برای آنها نامطلوب است – اغلب بدون اینکه اثرات احتمالی مضر یا نامطلوب آنها را تشخیص دهند. این دوره های متمایز را دوره های خلقی می نامند. اپیزودهای خلقی با حالات و رفتارهای معمول فرد بسیار متفاوت است. در طول یک دوره، علائم هر روز در بیشتر روز باقی می‌مانند. اپیزود یا دوره ها همچنین ممکن است برای دوره های طولانی تری مانند چندین روز یا هفته ادامه داشته باشند.

علائم یک دوره افسردگی

علائم یک دوره شیدایی

احساس بسیار ناراحت یا غمگین یا مضطرب

احساس بسیار بالا، بالا، سرخوش، یا به شدت تحریک پذیر یا لمس

احساس کند شدن یا بی قراری

احساس پرش یا سیم کشی، فعال تر از حد معمول

داشتن مشکل در به خواب رفتن، زود بیدار شدن یا خواب زیاد

کاهش نیاز به خواب

آهسته صحبت کردن، احساس ناتوانی در یافتن چیزی برای گفتن، یا فراموش کردن زیاد

صحبت کردن سریع در مورد چیزهای مختلف ("فرار ایده ها")

مشکل در تمرکز یا تصمیم گیری

افکار مسابقه ای

احساس ناتوانی در انجام کارهای ساده

احساس می کنید که می توانید بسیاری از کارها را همزمان انجام دهید بدون اینکه خسته شوید

عدم علاقه به تقریباً تمام فعالیت ها

داشتن اشتهای بیش از حد برای غذا، نوشیدن، رابطه جنسی یا سایر فعالیت های لذت بخش

احساس ناامیدی یا بی ارزشی، یا فکر کردن به مرگ یا خودکشی

احساس مهم بودن، استعداد یا قدرت غیرمعمول